Contoh Teks Cerkak Bahasa Jawa Bertema Kriminal

11:18 PM


Begal Motor


Ing sepisan wayah enek wong sing jenenge mbok Jum. Mbok Jum teko saka deso banjur arep golek kerjo ning kutho. Mbok Jum saka omahe numpak bis banjur teko kutho Yogja. Mbok Jum numpak bis saksuwine 3 jam perjalanan saka omahe, lan akhire teko terminal ing Yogja. Mbok Jum ora langsung moro ning nggon kerjone nanging kudu goleki lan tekok-tekok disik alamate sing wes digowo saka omah. Mbok Jum mlaku karo tekok alamat sing digowo kuwi. “ Jln. Mawar No.17 niku pundi nggih?“ tekok Mbok Jum. “Jln. Mawar no.17 niku lurus, terus nek wonten prapatan niku menggok ngiri, terus nek wonten omah gede warnane biru nggih niku”. Jawabe sing ditakoki Mbok Jum. “O nggih matur suwun”. Sawise takok alamate kuwi, Mbok Jum langsung moro ning alamat sing wes ditakoke mau.

Sawise mlaku kiro-kiro setengah jam akhire Mbok Jum teko ing omah gede sing warnane biru. “Assalamualaikum”. Salame Mbok Jum. “Waalaikumsalam”. Jawabe sing duwe omah. “kulo ajeng nglamar kerjo dados pembantu teng mriki buk”. “nggih buk kulo Bu Sinta, panjenengan namine sinten ?”. “kulo Jum utawa saget ditimbali Mbok Jum”. “Mbok Jum panjenengan pun saget kerjo awet sak niki”.  “matur suwun nggih Bu Sinta”. “nggih Mbok Jum sami-sami, pun mriko nyapu ruang tamu niku”.

Akhire Mbok Jum ditrimo kerjo ning gone Bu Sinta. Mbok Jum langsung gowo barang-barang sing digowo ning kamar sing khusus nggo pembantu. Sawise deleh barang-barange, Mbok Jum langsung nyapu ruang tamu. Mbok Jum nglakoni opo sing mesthi dilakoni pembantu, contone ngepel, nyapu, nyetrika, lan sapanunggale.

Ora kroso dina wes sore lan kabeh kerjaane wes bar kabeh. Mbok Jum leren ning jero kamar. Mergo wes ditrimo kerjo ning omahe Bu Sinta, Mbok Jum nelpon pak Bejo. Pak Bejo kuwi yaiku bojone Mbok Jum. “Assalamualaikum, pak aku wes ditrimo kerjo neng Yogja pak, neng gone Bu Sinta”. Omonge Mbok Jum. “yo Alhamdulillah yo buk, piye Bu Sinta wonge”. Omonge pak Bejo. “Bu Sinta wonge apikan, sabar, lan ramah pak”. “yo syukur nek ngono, dijogo yo buk kesehatane”. “iyo pak, yowes pak yo, ki pulsane arek entek, Wassalamualaikum”. “Waalaikumsalam”. Jawabe pak Bejo. Sawise nelpon pak Bejo, Mbok Jum langsung turu ning kamar.

Ing dino sesuke, Mbok Jum kudu tangi luwih isuk mergo kudu masak nggo keluargane Bu Sinta. Mbok Jum kejone apik lan disiplin.

Ora kroso Mbok Jum kerjo ning gone Bu Sinta wes sesasi. Kerjaane Mbok Jum apik lan disiplin. Mergo seminggu ngkas arep riyaya, Mbok Jum ijin ning gone Bu Sinta yen wonge arep mudik ning riyaya tahun iki. “Bu Sinta kula badhe nyuwun ijin mudik teng desa kula, angsal nggih buk”. Ijine Mbok Jum. “Inggih Mbok Jum panjenengan angsal mudik, ananging patang dina sadurunge riyaya nembe angsal mudik lan seminggu sawise riyaya kudu balik teng mriki melih nggih Mbok Jum”. Omonge Bu Sinta. “Inggih Bu Sinta matur suwun”. Sawise ijin arep mudik, Mbok Jum balek neh kerjo koyok biasane.

Patang dina sadurunge riyaya akhire teko. Mbok Jum tangi isuk mergo kudu nyiapke barang-barang sing arep digowo mudik. Sadurunge mudik, Mbok Jum wes ngebarne kabeh kerjaane, contone yo masak, umbah-umbah, lan liya-liyane. Sadurunge mudik, Mbok Jum ngabari pak Bejo ning kampung. “Assalamualaikuk pak”. Salame Mbok Jum. “waalaikumsalam, enek opo buk kok nelpon?”. Jawabe pak Bejo. “anu pak, iki arep mudik pak iki wes siap-siap”. “o iyo buk, ati-ati ya buk”. “ya pak, yowes yo pak ngono tok aku yo arep pamit karo Bu Sinta, assalamualaikum”. “waalaikumslam”. Mbok Jum terus pamit karo Bu Sinta. “Bu Sinta kula ajeng pamit mudik”. Mbok Jum pamit. “nggih mbok jum, niki wonten THR ngge sangu teng kampung”. Omonge Bu Sinta. “o nggih matur suwun bu Sinta”. “mama kan teng garasi niku wonten motor nganggur mboten dienggi, menawi motor niku saget disilehaken kangge Mbok Jum pripun”. Omonge Bella, anake Bu Sinta. “o iyo nak bener kuwi, timbang nganggur motore ning garasi ben digowo Mbok Jum wae”. “mama motore kula pendet teng garasi riyen nggih”. “o iyo nak, mesisan karo jupuk helm pisan ya”. “nggih buk”. Jawabe Bella. Bella terus jupuk motore kuwi ning garasi. Saksuwene ngenteni motore dijupuk Bella, Mbok Jum ngucapke roso matur suwun kanggo Bu Sinta mergo wes menehi THR lan motor. “matur suwun nggih Bu Sinta, kula pun diparingi THR tapi tesih disilihi motor kangge mudik”. Mbok Jum ngucapke matur suwun. “yo Mbok Jum sami-sami”. Bella teko jupuk motor saka garasi. “Mbok Jum niki motore”. Bella omong. “yo non Bella, nggih pun Bu Sinta kula ajeng pamit riyen matur suwun sanget nggih bu Sinta, monggo Bu Sinta, non Bella”. Pamite Mbok Jum. “nggih monggo Mbok Jum, ati-ati nggih”. Jawabe Bu Sinta karo Bella.

Sawise pamit karo Bu Sinta, Mbok Jum langsung budal mudik menyang desane. Perjalanan nganggo motor luwih cepet timbang numpak bis, mergo yen numpak bis dalan nek pas riyaya macet nanging nek numpak motor iso nyelip ning dalan sing cilik. Yen biasane nek numpak kiro-kiro iso 3 jam perjalanan, nanging nek numpak motor muk butohne wektu 2 jam. Akhire Mbok Jum teko omah bar maghrib.

“Assalamualaikum pak’e”. Salame Mbok Jum. “waalaikumsalam buk, la iki motore sopo buk?”. Takone pak Bejo. “iki motor nek nyilehi Bu Sinta pak, ya mergo gak tau dienggo ngono jare”. “o ngono apikan yo wonge Bu Sinta, yowes buk dang solat maghrib sik bar kuwi dang leren sek sampean, kan kesel to perjalanan ko Yogja kan adoh to, nyileh kunci motore aku arep jajal motore”. “iki pak kuncine, yowes pak tak leren sik ya”.

Sauntara Mbok Jum leren, pak Bejo jajal motor kuwi. Pak Bejo muter-muter nganggo motor kuwi. Mergo ora duwe motor, pak Bejo seneng numpak motore. Pak Bejo muter-muter ning desane karo pamer yen ngakune motor kuwi anyar lan ngaku motore dewe. Pas enek wong ronda, pak Bejo nekani wong-wong kuwi. “bapak-bapak, motor anyar ki”. Pak Bejo pamer karo wong ronda. “dek kapan pak Bejo tekone?”. Takone wong ronda. “lagek dek sore mau, yowes bapak-bapak tak muter-muter meneh”. Pak Bejo muter-muter meneh mamerne motore karo wong liyane.

Mergo kakean pamer lan kemlinti, pas arep mulih menyang omah pak Bejo lewat dalan sing peteng lan sepi. Pak Bejo ditutne wong saka mburine. Wong sing ngetutne kuwi mepet pak Bejo lan ngendekna motore pak Bejo. “gowo rene motore”. Omonge begal kuwi. “ojo pak ojo, iki motor nek nyileh pak”. Pak Bejo karo jaluk yen ojo jaluk motore. “ora mikir aku, penting gowo rene motore”. Akhire begal kuwi jaluk motore pak Bejo. Pak Bejo nangis lan getun. “umpama aku ora gowo motor kuwi lan aku ora pamer, paling motor kuwi ora kebegal”.

Pak Bejo nangis mergo motore sing disilihi Bu Sinta kae dibegal karo wong. Pas pak Bejo nangis, enek tonggone pak Bejo sing lewat. “pak bejo, enten nopo kok panjenengan nangis”. Takone tonggone pak Bejo. “motor kulo dibegal pak, tek motor niku nek nyilihi pisan”. Jawabe pak Bejo. “sing sabar ya pak, iki ujian dateng Gusti Allah, yowes pak ayo kula terne wangsul teng dalem panjenengan”. “inggih matur suwun”. Pak Bejo diterne mulih karo tonggone.

Akhire pak Bejo teko omah. “Assalamualaikum buk”. Salame pak Bejo. “waalaikumsalam, nyapo pak nyapo kok sampean diterne lan bapak kok nangis”. Jawabe mbok Jum. “anu buk motore dibegal buk”. “la piye pak iso kebegal kuwi”. “anu buk kan aku pas lewat dalan sing peteng lan sepi, aku ditutne wong saka mburi terus motore dijaluk”. “piye ki pak tek motor kuwi nek nyilihi bu Sinta pisan, aku bingung pak nek sok mben balek rono motore ilang dibegal terus aku piye”. “yowes buk sabar wae mugo-mugo iso temu”. “temu piye pak lawong wes dibegal ngono kok mosok arep dibalekne”. “ya donga wae, yowes buk iki wes bengi ayo dang turu, sesok wae dipikirne”.

Sesoke mbok Jum ngebel Bella yen motore ilang. “Assalamulaikum”. Salame mbok Jum. “waalaikumsalam, wonten nopo mbok Jum?”. Jawabe Bella. “ngene non Bella motore sing disilihi kae ilang, mbok Jum nyuwun tolong golekne motore, kan non Bella duwe konco sing pinter kae dadi menowo iso goleki motore kae, tapi ojo omong bu Sinta ya aku wedi nek diseneni”. “inggih mbok Jum kula kalih rencang-rencang ajeng goleki motor niku”. “matur suwun ya non Bella, yowes ya no Bella, wassalamualaikum”. “waalaikumsalam”.

Sawise diomongi yen motore ilang, Bella langsung ngomongi koncone yaiku Arif karo Vito. “assalamualaikum rif, iki kan motore mama sing disilihne mbok Jum ilang kebegal, piye awake dewe nyusun rencono ben motor kuwi balik meneh”. Salame Bella. “waalaikumsalam, la piye carane Bel?”. Jawabe Arif. “sing penting we rene sik, dibahas ning kene wae, yowes tak enteni tekomu, mesisan omongi vito, wassalamualaikum”. “waalaikumsalam”.

Akhire Arif karo Vito teko ning omahe Bella. Bella, Arif, lan Vito nyusun rencono piye ben motore kuwi iso balek meneh. Akhire wong telu kuwi gawe rencono arep mancing tukang begal kuwi bengi kuwi sawise gawe rencono.

Akhire bengi kuwi teko, Vito numpak motor nglewati dalan peteng lan sepi sing motore pak Bejo kebegal. Vito numpak motor alon-alon ben tukang begal kuwi ngetotne. Terus Vito ditutne tukang begal kuwi saka mburi. Motore Vito sing dienggo kuwi dijaluk. Nanging ben ngerti motore kuwi digowo ning ngendi, motore kuwi dipasang GPS ben iso nglacak panggonane motor kuwi. Vito ngebel Bella. “Bel dang rene, motore wis digowo tukang begal”. Omonge Vito. “iyo rif aku rono”. Omonge Bella. Akhire Bella karo Arif teko ning gone Vito karo ngajak pak Polisi. “Vit piye motore digowo ning ndi?”. Takone Bella. “yo delok ning hp-mu kan motore kuwi wes dipasang GPS dadi iso delok ning ndi motor kuwi digowo”. Omonge Vito. “o iyo bener yo”.


Akhire Vito, Bella, Arif, karo pak Polisi moro ning pangkalane tukang begal kuwi. “ojo obah, junjung tanganmu”. Omonge pak Polisi. Akhire tukang begal kuwi iso dicekel ning pangkalane. Untunge motor Bu Sinta sing disilihne mbok Jum lan motore Vito iso balik meneh.

Artikel Terkait

Previous
Next Post »

BERKOMENTARLAH DENGAN BAIK
BUDAYAKAN KOMEN SETELAH MEMBACA
BERKOMENTARLAH SESUAI TOPIK EmoticonEmoticon